soms is het heel even
alsof het er niet is
dan drijft er een wolk langs
die lijkt op een boot
of een trein in de verte
die toetert jouw naam plots
dan is het heel even
er heel even niet.
soms is het heel even
alsof het er niet is
dan hoor ik de zee weer
waarin jij dan zwemt
dan voel ik de zon weer
jouw hand op mijn huid
dan is het er even
heel even niet.
maar zo op zo’n avond
is het er heel erg wel
met zo’n bier en een bundel
vol droevige tekst
verlangen en weemoed
naar zon en de treinen
naar de boot en de wolken
jouw naam in de lucht
jouw hand op mijn lichaam
mijn hoofd in jouw zij
dan is het soms heel even
heel even weer goed
je schenkt me een bier in
neemt zelf een slok
gooit je haar achterover
trekt me mee in jouw branding
dan verzuip ik subiet
dan is dat er even
heel even voor mij
maar meestal,
meestal is dat er niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
bestaan
ook mijn bestaan begon met bevallen en tot aan mijn laatste val zal ik wankelen op de grond is er nog niet in opstaan, verdergaan en ...
-
het regende zo hard -- -- -- - - - - ...
-
gun mij een kwast om mee te gooien natte verf op gescheurde doeken in het licht van Hubertus edelhert gun mij een sleets touw om natte na...
-
dag man, mijn vriend, mijn maat, mijn kameraad, vandaag staat boven jouw zand, het Buursezand de valk stil, hij bidt, hij hoopt op een ...
2 opmerkingen:
Wat een prikkelende tekst. Het laat je met een droef gevoel en veel vragen achter..
vraag maar...
Een reactie posten