de valk

 

dag man, mijn vriend, mijn maat, mijn kameraad,
vandaag staat boven jouw zand, het Buursezand
de valk stil, hij bidt, hij hoopt
op een muis, een konijn, een maaltijd
en ook bidt hij voor het weerzien
van mijn vriend, mijn maat, mijn zielsverwant
en hij bidt voor mooiste en zachts mogelijke tijd

als ik zou geloven zou ik geloven in jou, geloof ik
dan zou ik bidden als de valk, om jou, voor niemand anders
dan jou te zien, te voelen, te horen
zoals je aansluit, aansluit, aansluit
bij alles wat je zonder denken
puur op je gevoel besluit
wat je laat, wat je laat gaan, waar je voor zingt, wie je bemint
wie je was en wie je bent, mijn maat, mijn kameraad, jij wordt als valk
boven het Buursezand ooit weer herboren

hoe jij liefhebt al die je ontmoet, hen in de ogen kijkt, hen verrijkt
met jouw aanwezigheid, jouw eigenheid, jouw eigen idee van tijd
voor elkaar en met elkaar, voor alles wat mooi is, de moeite waard is
voor alles wat alles met elkaar verbindt
hoe je bent als volwassen kind
hoe je aansluit, aansluit, aansluit

hoe jij films laat leven in je eigen leven, foto’s maakt en opslaat op de gevoelige
plaat in je hoofd, die je van alles belooft, omdat je droomt van zeilen
op de Waddenzee, het genot van de golven, de vlucht van de aalscholvers
de regen in de tegenwind, de gezichten van je maat, je kameraad
aan het huilen maakt door alleen maar te zijn, te zijn, te zijn
wie je bent, mijn vriend, de beste vent, mijn maat

als je de zoon in je leven optilt en zegt: dit is mijn zoon, voor hem ben ik de valk
boven het Buursezand, die hem zal leiden in zijn zijn, zijn tijd, zijn eigen tijd, ben ik daar
in de zee, boven land, in de wolken en het licht van de volle maan
al raakt de tijd mij straks kwijt, voor mijn zoon ben ik er voor altijd
ik sluit aan, sluit aan sluit aan
ook na dit aardse weggaan zal ik er zijn en naast hem staan

als je de liefde van je leven kust en zegt: wees gerust, de liefde blijft, beklijft meer dan ooit
want nooit stopt de zee waarop wij zeilen, waarop wij liefhebben en vrijen, de zee waarop wij vuur laten branden door elkaar alleen maar aan te kijken
die golven zullen blijven en wij zullen drijven op het maanlicht in het kielzog van ons minnen
wij zullen samen zijn, met of zonder tijd, met én zonder spijt
voor altijd, voor altijd, voor altijd 

als je je maat voor de laatste keer straks op zijn schouders slaat en met hem de zee opgaat
voor het laatste rak hoe brak dan ook, hoe ziek dan ook, hoe moe, hoe op, hoe gaar je bent
mijn kameraad, mijn vent, mijn maat, weet dan dat hij je ook nooit verlaat, omdat jij nooit meer uit zijn leven gaat, omdat je simpelweg in zijn ziel bestaat als de mooiste plaat van talking heads, de mooiste grap van koot en bie
en zie, zie, zie,
op de weg naar nergens, blijkt toch dat ook nergens ergens is en daar is simpelweg uit de tijd zijn geen reden is tot gemis

omdat je de schouders hebt waarop ik huil, je bent de tranen in mijn vest, de wind die je mijn kind liet zien op de toppen van de duinen, waar we voor altijd zullen struinen en valken zullen spotten die bidden, bidden voor jou, voor jouw lief, jouw zoon en voor jou alleen

de valk boven het Buursezand, die bidt tegen alle verwachting in, niet voor een sprankje hoop, niet voor een muis, een konijn, een maaltijd
maar voor dit blijven in de lijven van hen die jij straks verlaat
maar die je niet zonder jouw zijn & jouw ziel
achterlaat
mijn maat
mijn maat
mijn maat
ik wil niet dat je gaat
ik wil het niet
omdat jij mij zo prachtig
ziet

ik vraag je blijf, blijf, blijf
ik bid tevergeefs dat het tij nog keert
maar ik heb geleerd dat het anker het schip echt stopt
en kanker het lijf echt sloopt
dus alles wat ik hoop en ooit heb gehoopt
is dat je weet
dat je onbeschrijflijk veel liefde achterlaat

mijn maat