van alle bomen, boom
ben jij mij het dierbaarst
stukgeslagen, rijp voor de openhaard
als je straks krijst in het vuur
je laatste tranen op mijn kleedje spettert
gaten brand ter herinnering
dan droom ik nog dagen na
hoe jij daar stond, boom
tussen alle anderen
trots en fier, zoals alleen jij
het ingetogen zwaaien in de wind
naar alles wat klein en onbeduidend lijkt
vanaf jouw top
waar alleen de vogels
de wind en soms, soms ik
nu stapel ik je op
tot je droog en dor bent
het vuur zal blijven branden
ook volgende winter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten