alles druipt langs de ramen
van dit nieuwe jaar
we zullen ons in modder keren
tot we parels in onze oren hangen
we krassen landschappen in het ijs
waar we moeiteloos in verdwalen
vogels zullen zich plat vliegen
op het veel te schoon gepoetste uitzicht
na maanden bij het houtvuur kunnen we naar buiten
om vanuit de tuinen in ons hoofd weer naar binnen te staren
de slierten shag nog in de kreukels van de rookstoel
kringen op tafel, naast jouw onderbroek, het gevallen glas
veeg nog eens wat modder, vraag jij plots
en je tilt een stervende vogel op
zo was het -fluister je in haar snavel
en zo is het- fluister je in mijn mond
weg
het wordt vanzelf weer koud, weet ik
dan glinstert het weer binnen
naakt en warm, met bitter bier
haardvuur, en soortgelijke verlangens
de parel schijnt
ik kus haar en sluit met de luiken
het jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten