plots kom ik hem tegen
midden in het bos
ik reik hem de hand
maar vrees het scheuren
de papieren man
is kwetsbaar
ik nodig hem uit
zomaar bij mij thuis
ik wil hem beschrijven
maar vrees de waarheid
de papieren man
is bikkelhard
nu zitten wij hier
zwijgzaam staren we
in oogkassen
we vrezen de woorden
de papieren man
is stil
buiten lekt de lucht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
bestaan
ook mijn bestaan begon met bevallen en tot aan mijn laatste val zal ik wankelen op de grond is er nog niet in opstaan, verdergaan en ...
-
het regende zo hard -- -- -- - - - - ...
-
gun mij een kwast om mee te gooien natte verf op gescheurde doeken in het licht van Hubertus edelhert gun mij een sleets touw om natte na...
-
dag man, mijn vriend, mijn maat, mijn kameraad, vandaag staat boven jouw zand, het Buursezand de valk stil, hij bidt, hij hoopt op een ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten